MyWrestling Najlepszy portal o Wrestlingu, w którym znajdziecie newsy, raporty, wywiady itp

Kevin Owens - Biografia

Autor: mp wtorek, 9 czerwca 2015

Kevin to profesjonalny wrestler pochodzący z Kanady. Obecnie pracuje dla największej federacji na świecie, czyli World Wrestling Entertainment jako Kevin Owens.

W listopadzie zadebiutował w głównym rosterze WWE. W przeszłości występował w NXT, gdzie do dzisiaj panuje jako mistrz. W federacji Ring of Honor oraz Pro Wrestling Guerrilla był mistrzem świata oraz tag team.


Imię i Nazwisko - Kevin Steen
Ring Name - Kevin Owens
Data Urodzenia - 7 maja 1984
Miejsce - Saint-Jean-sur-Richelieu, Quebec, w Kandzie
Waga | Wzrost - 110 kg | 180 cm
Debiut w wrestlingu - 7 maja 2000
Debiut w PWG - 13 maja 2005
Debiut w WWE - 18 listopada 2014

Wcześniejsze życie
 Steen zainteresował się profesjonalnym wrestlingiem, kiedy to obejrzał walkę Shawana Michaelsa z Dieselem na WrestleManii XI, miał wtedy 11 lat. Rodzice pozwolili mu naukę z Serge Jodoinę, który miał swoją szkołę w Quebec. Rok później zaczął treningi z Jacques Rougeaum. Swój pierwszy pojedynek odbył  w 16 urodziny, 7 maja 2000 roku. Trenował z Rougeau przez następne lata, występował również w jego organizacji. Zanim stał się profesjonalnym wrestlerem, występował w róznych Kandayjskich organizacjach oraz w International Wrestling Syndicate.

Combat Zone Wrestling (2004-2006,2008) 
 Steen zadebiutował w Combat Zone Wrestling (CZW) 10 września 2004 roku podczas eventu High Stakes. Przegrał w fatal four-way matchu, w którym uczestniczył El Generico, Excess i SeXXXy Eddy, wygrał ten ostatni. Potem kontynuował swoje występy w CZW, w między czasie połączył siły z El Generico, obaj zmierzyli się z Super Dragon i Excalibur.

 14 maja 2005 roku wziął udział w turnieju ''CZW Best of the Best'', gdzie doszedł do finału. W pierwszej rundzie pokonał Kenny'ego The Bastarda, a w drugiej rundzie Chrisa Hero. W finale przegrał w fatal four-way matchu, którego zwycięzcą został Mike Quackenbush.

 Kilka miesięcy później, w sierpniu, Steen zdobył pierwszy tytuł w CZW. Pokonał Franky'ego The Mobstera, tym samym zdobył CZW Iron Man Championship. Zdołał obronic tytuł w poszczególnych pojedynkach z Nate Webbem, El Generico, Chrisem Sabinem i Super Dragonem. Bronił również w pojedynkach z udziałem Necro Butchera, D.J. Hyde'a, B.J. Whitmera i The Messiaha.

 CZW Iron Man Championship stracił na rzecz wrestlerki, LuFisto. Stracił mistrzostwo dzień przed jego rocznym panowaniem. Następnie udał się na podróż do Dragon Gate, do CZW powrócił dopiero w lutym 2008 roku. Był to tylko jednorazowy występ, w którym zmierzył się z Vordell Walkerem, walka zakończyła się bez rezultatu.

Pro Wrestling Guerrilla (2005–2008, 2010–2014)

W tym samym czasie, co występował w CZW, Steen pojawiał się również w Pro Wrestling Guerrilla (PWG). 13 maja 2005 roku odbył swoją pierwszą walkę, pokonał Super Dragona w Guerrilla Warfare matchu. Pas PWG Championship zdobył 6 sierpnia 2005 roku pokonując AJ Stylesa na gali Zombies Shouldn't Run. Przez następne cztery miesiące skutecznie bronił się w pojedynkach, w których pas był na szali. Na Chanukah Chaos stracił pas na rzecz Joe Ryana, gdzie podczas pojedynu interweniował Super Dragon. Feud z Super Dragonem zakończył się 16 grudnia 2005 roku, Steen przegrał w pojedynku Guerrilla Warfare matchu.

W 2006 roku, Steen próbował wraz z El Generico zdobyc PWG World Tag Team Championship. 29 lipca 2007 roku podczas Giant Size Annual #4, Steen i Generico pokonali PACa i Rodericka Stronga, tym samym zostali nowymi PWG World Tag Team Championami! Pasy bronili skutecznie prawie przez najbliższe trzy miesiące, stracili je 27 października, zostali pokonani przez Daveya Richardsa i Super Dragona podczas podróży po Anglii - ''European Vacation II''. Następnej nocy połączył siły z PAC'em, zawalczyli z Daveyem Richardsem i Super Dragonem. Steen zaznaczył, że jeśli przegra, to opuści PWG. Pojedynek przegrali, więc musiał odejśc.

 Jednak szybko wrócił, wraz z El Generico po raz drugi zdobył pasy tag team, 21 marca 2008 roku pokonali The Dynasty (Joey Ryan i Scott Lost) w impromptu matchu. Steen i Generico byli pierwszym zespołem w historii PWG, który wziął udział w turnieju ''Dynamite Duumvirate Tag Team Title'', gdzie w każdej rundzie bronili pasów tag team, przegrali w finale z Jack'em Evansem i Roderickem Strongem, tak zakończyło się ich drugie panowanie. Następnie Steen opuścił PWG, wybrał Ring of Honor z powodu większej ilości pieniędzy.

Kiedy Steen opuścił ROH w 2010 roku, jego przyjaciel Super Dragon zaprosił go do walk dla PWG, ten się zgodził. 11 grudnia 2010 roku zmierzył się z Akira Tozawą. Pokonał go, była to jego pierwsza wygrana w PWG od dwóch lat. Po powrocie, Steen stał się większą częścią w PWG po kilku sporadycznych występach w 2009 i 2010 roku, było ich dokładnie pięc. 29 stycznia 2011 roku, Steen został pokonany przez Chrisa Hero w corocznym WrestleReunion. Tego samego wieczoru odbył się fatal foru-way tag team match, który miał wyznaczyc zespół, który zostanie dodany do turnieju 2011 DDT4, wygrał. 2 lutego 2011 roku ogłoszono, że jego kolegą będzie Akira Tozawa. Turniej odbył się 4 marca, w turnieju pokonali Nightmare Violence Connection i The Kings of Wrestling (Chris Hero i Claudio Castagnoli). Steen i Tozawa dotarli do finału, gdzie polegli The Young Bucks (Matt i Nick Jackson). 23 lipca pokonał PAC'a, tego dnia była ósma rocznica show. Miało to miejsce zanim wraz CIMĄ pokonali The Young Bucks i zdobyli PWG Tag Team Championship. Po tym jak Claudio Castagnoli obronił PWG Championship pokonując Chrisa Hero, Steen pojawił się i wyzwał go na pojedynek, pokonał go i został nowym mistrzem PWG. Była to jego trzecia walka tej samej nocy. 20 sierpnia, Steen został dodany do 2011 Battle of Los Angeles, gdzie pokonał Dave'a Finlaya i Eddiego Edwardsa w pierwszej rundzie oraz półfinale. Tej samej nocy przegrał w finale ze swoim starym rywalem, El Generico.

 10 września w swojej pierwszej obronie pasa PWG pokonał byłego mistrza, Daceya Richardsa. Tytuł stracił 22 października, przegrał z El Generico w Ladder Matchu, w którym interweniował  The Young Bucks. Po pojedynku na pomoc przybiegł mu Super Dragon, który powrócił po prawie 3 latach. Doszło więc do ich konfliktu, Steen i Dragon nazwali się ''Appetite for Destruction''. 10 grudnia, Steen i Dragon pokonali The Young Bucks w Guerrilla Warfare matchu, tym samym wygrali PWG Tag Team Championship. 17 marca, Kevin Steen pokonał El Generico i Eddiego Edwardsa w three-way matchu o PWG World Championship, ponownie został mistrzem. Pierwsza obrona tytułu miała miejsce 21 kwietnia, nie dał mu rady Sami Callihan, było to otwarte wyzwanie. 25 maja odbyła się kolejna obrona pasa PWG, Steen pokonał Briana Cage-Taylora. Tej samej nocy wraz ze Dragonem utracili PWG World Tag Team Championship, ponieważ kolega Steena nabawił się poważnej kontuzji. 21 lipca odbyła się gala Threemendous III, Steen obronił tytuł pokonując Williego Macka. Podczas 2012 Battle of Angels, został wyeliminowany w pierwszej rundzie przez Ricocheta, przy pomocy Briana Cage'a. Po tym jak ukradziono mu pas przez zwycięzcę Battle of Angels, Chrisa Hero, Steen pokonał Michaela Elgina i Ricocheta w three-way matchu. Następnie wyzwał Adama Cole'a na pojedynek, odbył się 1 grudnia. Pojedynek wygrał jego rywal, tak też stracił pas PWG w Guerrilla Warfare matchu.

 12 stycznia 2013, Steen i El Generico powrócili ostatni raz jako drużyna. Wzieli udział w 2013 Dynamite Duumvirate Tag Team Title Tournament. Po pokonaniu  Briscoe Brothers i Future Shock (Adam Cole i Kyle O'Reilly), przegrali w finale z The Young Bucks. Steen przeszedł Heel Turn 31 sierpnia. Utworzył nową stajnie o nazwie ''The Mount Rushmore of Wrestling'', w której w skład wchodził Adam Cole i The Young Bucks. 26 lipca 2014 roku pokonał Trevora Lee, był to jego pożegnalny pojedynek dla PWG.

Ring of Honor
Drużyna i rywalizacja z El Generico (2007-2010)

Steen powrócił do federacji 17 lutego 2007 roku, w drużynie z El Generico przegrał z Briscoe Brothers. 14 kwietnia, Mark Briscoe powrócił w trakcie pojedynku Steena i El Generico z  jego bratem Jayem i Erickem Stevensem. Mark został zaatakowany przez ten duet, mimo wszystko, Steen zgarnął zwycięstwo po wykonaniu package piledrivera. 11 maja, Steen (jako Heel) i El Generico (jako Face) pokonali Jasona Blade'a i Eddiego Edwardsa. Podczas gali Respect is Earned, obaj pokonali Irish Airborne (Jake i Dave Crist), Pelle Primeaua i Mitcha Franklina oraz Jimmy'ego Rave'a i Adama Pearce'a w Tag Team Scramble dark matchu. Tej samej nocy doszło do brawlu między Kevinem Steenem i El Generico z Briscoe Brothers. Na gali Driven, bracia Briscoe pokonali Steena i Generico, tym samym wciąż byli w posiadaniu pasów tag team. Następnie odniesli kolejne trzy porażki z mistrzami tag team, na Caged Rage w Steel Cage matchu, na Manhattan Mayhem II w two out of three falls matchu oraz na Man Up w ladder matchu. Jedyne zwycięstwo jakie odnieśli nad bracmi Briscoe miało miejsce na Death Before Dishonor V Night 1, pokonali ich w non-title matchu w Boston Street Fight matchu.

6 czerwca, Steen i Generico wzieli udział w turnieju, w którym mieli zostac wyłonieni nowi ROH World Tag Team Championi. W pierwszej rundzie pokonali Go Shiozakiego i ROH World Championa Nigela McGuinessa. W drugiej rundzie ulegli im Chris Hero i Adam Pearce. Porażkę odniesli w finale, gdzie przegrali z Jimmym Jacobsem i Tylerem Black'em.

 27 czerwca w Dayton, Ohio, Steen i Generico pokonali Tylera Blacka i Joeya Matthewsa. Następnej nocy w Bostonie, obaj przegrali z członkami AOTF, Black'em i Necro Butcherem. 25 lipca, Steen zmierzył się z Nigelem McGuinnessem o ROH World Championship, pojedynek przegrał.

 19 września, na tapingu PPV w Bostonie, Steen i Generico w końcu zdobyli ROH World Tag Team Championship pokonując The Age of the Fall. Kevin spełnił swoją obietnice, gdy mówił, że zdobędzie jakiś tytuł w ROH przed 21 października. Pasy stracili na rzecz The American Wolves (Eddie Edwards i Davey Richards) na tapingu TV, który odbył się 10 kwietnia 2009 roku.

 19 grudnia 2009 roku, na Final Battle 2009, pierwszym na żywo PPV, po porażce z The Young Bucks, Steen przeszedł Heel Turn atakując El Generico. Od tamtego momentu znalazł sobie nowego kolegę, był nim Steve Corino. Na kolejnym PPV,  The Big Bang!, Generico i Cabana pokonali Steena i Corino przez dyskwalifikację, Steen zaatakował swojego byłego kolegę krzesłem. 19 czerwca podczas Death Before Dishonor VIII, Kevin Steen pokonał El Generico w singles matchu. Na Glory of Honor IX, El Generico i Cabana pokonali Steena i Corino w Double Chain matchu. Po pojedynku Generico został zdemaskowany przez byłego przyjaciela. 18 grudnia zakończył się prawie roczny ich feud, na Final Battle El Generico pokonał Steena w Fight Without Honor, gdzie na szali była kariera Steena w ROH oraz maska El Generico. Wygrał Generico, więc Kevin Steen musiał odejśc. Feud otrzymał nagrodę rywalizacji roku od  Wrestler Observer Newsletter.

Wrestling's Worst Nightmare (2011–2013)
 Jego umowa z Ring of Honor wygasła w lutym 2011 roku. Trochę później Steen podpisał ponownie umowę z ROH, gdzie powrócił 26 czerwca podczas Best in the World 2011, został wprowadzony przez Corino, który krótko po tym jak Steen rozstał się z federacją, przeszedł Face Turn. Po tym jak Corino pokonał Michaela Elgina, na pomoc przybiegł mu Steen. Zakończyło się tym, że Jim Cornette kazał wyrzucic go z areny. Co ciekawe, Steen mimo, że był Heelem, to fani trzymali jego strony, a nie Cornette'a. Fabuła kontynuowana była 22 lipca, kiedy Steen przeprowadził inawazję na tablicę wiadomości ROH, pisał posty, gdzie wychwalał Pro Wrestling Guerrilla. 15 września tablica wiadmości została ''zhakowana'', zostało puszczone wideo, na którym Kevin Steen poinformował, że będzie uczestniczył w ROH's Death Before Dishonor IX, w następny weekend.

17 września, Steen przerwał pojedynek El Generico i Jimmy'ego Jacobsa. Skonfrontował się z Jimem Cornettem i prezydentem ROH Carym Silkinem. Chciał wykonac package piledriver, przed tym jak ochrona wyniosła go z areny. Na Ring of Honor Wrestling, które odbyło się 5 listopada, Steen zmierzył się z talentem Ohio Valley Wrestling, Christianem Mascagnim. Na Finale Battle 2011 zmierzył się z Stevem Corino, gdzie na szali była kariera Kevina Steena. Ostatecznie go pokonał i pozostał w ROH. Tego samego wieczoru chciał wykonac Package piledrivera Jimmy'emu Jacobsowi, po tym jak wykonał El Generico tą samą akcje na stół. Na koniec wieczoru obiecał, że w 2012 roku zdobędzie pas mistrzowski ROH. 4 marca 2012 roku, podczas dziesiątej rocznicy show, Steen pokonał Jimmy'ego Jacobsa w No Holds Barred matchu, gala zakończyła się ponownie konfrontacją z Daveyem Richardsem. Swoją passę zwycięstw kontynuował, 30 marca pokonał El Generico w Last Man Standing matchu, dzień później pokonał Eddiego Edwardsa w singles matchu.12 maja, na Border Wars, Kevin Steen pokonał Daveya Richardsa i został nowym ROH World Championem! Został tym samym pierwszym Kandyjczykiem z pasem mistrzowskim ROH.

Steen zmierzył się z Eddiem Edwardsem na Showdown in the Sun 2012. Po pojedynku do ringu wszedł Steve Corino, który przytulił Steena i Jacobsa. Trójka założyła nową stajnie o nazwie S.C.U.M. (Suffering, Chaos, Ugliness, and Mayhem). Swoją pierwszą obronę mistrzowską odbył 15 czerwca, pokonał Eddiego Edwardsa. 24 czerwca, podczas Best in the World 2012, ponownie obronił tytuł, tym razem pokonał Daveya Richardsa. Na PPV Boiling Point, Steen obronił tytuł przeciwko Eddiemu Kingstonowi, który był wtedy Chikara Grand Championem. 15 września, podczas Death Before Dishonor X: State of Emergency pokonał Rhino. 6 października odbył pojedynek Jayem Lethalem, pojedynek zakończył się bez rezultatu. Show odbywało się w rodzinnym mieście Lethala. W tamtym czasie, Steen splunął na rodziców swojego rywala, którzy znajdowali się na widowni przy ringu. Siedem dni późnie, podczas Glory of Honor XI, obronił tytuł pokonując Michaela Elgina. 16 grudnia, podczas Final Battle 2012 zmierzył się z El Generico w ladder matchu, pojedynek wygrał. W 11. rocznicę show, która odbyła się 2 marca 2013 roku, pokonał Jaya Lethala w grudge matchu. Pas mistrzowski ROH stracił 5 lipca na Supercard of Honor VII, został pokonany przez Jaya Briscoe.

Końcowy bieg (2013-2014)
 Noc później podczas tapingu ROH, Steve Corino ogłosił, że Steen nie jest już członkem S.C.U.M, ogłosił również, że ten nigdy nie pojawi się już w federacji. Kevin Steen powrócił jednak 4 maja, w drużynie z Jayem Lethalem przegrał z członkami S.C.U.M, Cliffem Comptonem i Jimmym Jacobsem. Na Best in the World 2013 został pokonany przez Matta Hardy'ego w pojedynku bez dyskwalifikacji. 3 sierpnia, Steen wziął udział w turnieju o zwakowany pas ROH, w pierwszej rundzie pokonał Briana Kendricka. 17 sierpnia awansował do półfinału, pokonał Rodericka Stronga. 20 września, podczas Death Before Dishonor XI został wyeliminowany przez Michaela Elgina. Po turnieju rozpoczął feud z Michaelem Bennettem. Obaj zmierzyli się dwukrotnie, na Glory of Honor XII zwyciężył Bennett, któremu pomogła jego dziewczyna. Na Finale Battle 2013 odbył się Stretcher match, którego przegrany będzie miał zakaz używania piledrivera. Ostatecznie Steen pokonał swojego rywala. 8 lutego 2014 otrzymał title shota na ROH World Championship, po tym jak wygrał fatal four-way o miano pretendenta. Dostał szansę 10 maja, na Global Wars zmierzył się z Adamem Cole'm, z którym przegrał. Po porażce z Shinsuke Nakamurą na War of the Worlds (gala organizowana przez ROH i NJPW), Steen ogłosił, że odchodzi z Ring of Honor. Po tym został zaatakowany przez Silas Young, obaj zmierzyli się na Best in the World 2014, Steen go pokonał. Po pokonaiu Younga ogłosił, że jego kontrakt kończy się za ponad miesiąc. 19 lipca podczas tapingów ROH odbył swój ostatni pojedynek w federacji, pokonał Steve'a Corino.

 12 sierpnia 2014 roku WWE ogłosiło, że Kevin Steen podpisał z nimi kontrakt!

WWE:

NXT (2014 - Obecnie)
12 sierpnia 2014 roku Kevin Steen podpisał kontrakt z WWE co wywołało ogromne zaskoczenie wśród fanów. Niespełna 2 tygodnie później dowiedzieliśmy się, że w rozwojówce będzie występował jako Kevin Owens. Na swój debiut nie musiał czekać długo. 20 listopada Kevin zadebiutował w NXT i wygłosił promo, w którym wypowiedział się na temat swojej długoletniej przygody z wrestlingiem, na temat swoich przyjaciół którzy obecnie występują w WWE po czym oświadczył, że wkrótce zdobędzie tytuł i dołoży wszelkich starań po to aby jego rodzinie żyło się znacznie lepiej. 11 grudnia podczas TakeOver: R Evolution Kevin pokonał CJ Parkera, tej samej nocy Sami Zayn zdobył NXT Championship, Kevin pojawił się w ringu by pogratulować byłemu przyjacielowi a następnie wysłał mu oświadczenie w postacii Powerbombu. 18 grudnia Kevin zmierzył się z Adrianem Nevillem, pokonał go i został pretendentem do NXT Championship. Na gali Rival, która odbyła się 11 lutego 2015 roku Kevin zmasakrował Zayna i zdobył swój upragniony tytuł, niespełna dwa miesiące od momentu debiutu. 25 marca pokonał Finna Balora w swojej pierwszej obronie tytułu, na gali Unstoppable Owens miał zmierzyć się z Samim, lecz nie doszło do pojedynku, ponieważ byliśmy świadkami brawlu z udziałem tych panów przed rozpoczęciem pojedynku, tej samej nocy zadebiutował Samoa Joe.

Główny roster (2015 - Obecnie)
18 maja zadebiutował na Monday Night RAW, dokładnie w momencie kiedy John Cena ogłosił US Open Challenge. Od dłuższego czasu Panowie prowadzą ze sobą bardzo ciekawy feud. Na gali Elimination Chamber Kevin pokonał bez większego problemu Johna Cenę, a już w niedzielę dojdzie do ich walki rewanżowej na gali Money in the Bank, którą również powinien wygrać Owens.

autorzy: Jakub Marciniak & Mateusz Polak

0 komentarze

Prześlij komentarz